بیش فعالی در کودکان :بیشتر فعالی یا ADHD یکی از شایع ترین اختلالات عصبی رشدی دوران کودکی میباشد. معمولاً برای نخستین بار در دوران کودکی تشخیص داده میشود و اغلب تا بزرگسالی ادامه مییابد.
کودکان مبتلا به ADHD امکان دارد در توجه، کنترل رفتارهای تکانشی مشکل داشته باشند (ممکن میباشد بدون فکر نمودن به نتیجه عمل کنند)، یا بیشتر از حد فعال باشند. روشهایی برای کنترل بیشتر فعالی (ADHD) وجود دارد که در این مقاله بیش مورد بحث قرار خواهند گرفت.
به طور کلی 3 الگوی رفتاری وجود دارد که نشان دهنده بیشتر فعالی است:
مبتلایان به بیشتر فعالی و نقص توجه امکان دارد علائم بیتوجهی را به طور مداوم نشان بدهند.
آنها امکان دارد به مراتب بیش از سایر کودکان هم سن خود، الگویی از بیشتر فعالی و تکانشی داشته باشند.
یا امکان دارد هر 3 نوع رفتار را نشان بدهند.
این بدان معنی میباشد که 3 ذیل گروه از انواع بیشتر فعالی وجود دارند که بوسیله متخصصان شناخته شدهاند. این زیرگروهها عبارتاند از:
نوع بیشتر فعالی:
غالباً تکانشگری (که فرد عدم توجه قابل توجهی را نشان نمیدهد)
نوع غالباً بیتوجهی (که فرد رفتارهای بیشتر فعالی و تکانشگری قابل توجهی را از خود نشان نمیدهد) که گاهی اوقات ADD گفته میشود؛ 1 اصطلاح قدیمی برای طیف کلی این اختلال
نوع ترکیبی آن (که فرد علائم بیتوجهی و بیشتر فعالی-تکانشی را نشان میدهد)
این اختلال میتواند در عملکرد روزمره این کودکان تاثیرات مخرب زیادی داشته باشد، به طوری که در سنین مدرسه دچار اختلال یادگیری میشوند و در سنین بلوغ دچار افسردگی و آسیبهای اجتماعی و در بزرگسالی نمیتوانند جایگاههای متناسب شغلی را کسب کنند. سن طلایی تشخیص و درمان بیشتر فعالی سه تا هفت سالگی میباشد و مراجعه زودهنگام به کلینیکهای کاردرمانی تا حدود زیادی از درمان این کودکان بوسیله دارو جلوگیری میکند. از مراجعه به کاردرمانی ابایی نداشته باشید.
بیش فعالی در کودکان
انواع بیشتر فعالی عبارتند از:
بیشتر فعالی-تکانشی بودن
به پیشنهاد میرسد کودکان بیشفعال همیشه “در حالا حرکت” یا دائماً شلوغ و فعال هستند. آنها به اطراف میچرخند و به هر چیزی که در دیدشان میباشد دست میزنند یا با آن بازی میکنند، یا بی وقفه صحبت میکنند. آهسته نشستن بر روی میز غذا یا در حین درس در مدرسه یا گوش دادن داستان برای آنها کار دشواری است.
آنها در صندلی خود وول میخورند و آهسته ندارند یا در دور اتاق پرسه میزنند یا امکان دارد آنها پاهای خود را مدام تکان بدهند، به همه چیز دست بزنند، یا مدادشان را با سر و صدا روی میز بکوبند. نوجوانان یا بزرگسالان دارای بیشتر فعالی امکان دارد احساس بیقراری درونی کنند. آنها اغلب گزارش میدهند که نیاز دارند به کاری مشغول بمانند و امکان دارد تلاش کنند چندین کار را به طور همزمان انجام بدهند.
سنجش ورود به مدرسه: نکته ها مهم برای سنجش بدو ورود به دبستان
به پیشنهاد میرسد کودکان تکانشگر قادر به جلوگیری از واکنشهای فوری خود یا فکر نمودن پیش از عمل نیستند. آنها غالباً اظهارنظرهای نامناسبی را بی پروا از خود بروز میدهند، احساسات خود را بدون محدودیت ابراز میکنند و بدون توجه به عواقب بعدی رفتارشان عمل میکنند.
بیتاب بودن و تکانشگری آنها امکان دارد منتظر ماندن برای چیزهایی که میخواهند یا صبر نمودن برای رسیدن نوبتشان در بازی را برایشان دشوار سازد. آنها امکان دارد 1 اسباب بازی را از کودکی دیگر به زور بگیرند یا هنگامی غمگین هستند، کسی را بزنند.
حتی در هنگام نوجوانی یا بزرگسالی، آنها امکان دارد به طرز بیقرار و تکانشگری تصمیم بگیرند کارهایی را انجام بدهند که نتیجهی فوری ولی اندک دارند و 9 این که درگیر فعالیتهایی شوند که امکان دارد سعی بیشتری نیاز داشته باشند، ولی در عین حالا پاداشهای زیاد بیشتری با تأخیر فراهم میکنند.
برخی از علائم بیش فعالی-تکانشگری عبارتاند از:
احساس بیقراری، اغلب با تکان دادن دست و پایش به خود میپیچید، یا در حالی که نشسته میباشد وول میخورد.دویدن، بالا رفتن یا بلند شدن از صندلی در شرایطی که از او انتظار میرود که بنشیند یا رفتاری آهسته داشته باشد.پیش از شنیدن کل سؤال، جوابها را تند و سریع میگوید.در منتظر ماندن در صف یا رعایت نوبت مشکل دارد.
بی توجهی یا نقص توجه در کودکان بیشتر فعال
کودکانی که بیتوجه هستند، به سختی میتوانند ذهن خود را روی 1 چیز نگه دارند و امکان دارد تنها پس از چند دقیقه از انجام دادن 1 کار خسته شوند. اگر آنها کاری را انجام بدهند که واقعاً از آن لذت ببرند، هیچ مشکلی برای توجه ندارند. ولی تمرکز آگاهانه، توجه هوشیارانه در سازماندهی و انجام 1 کار یا آموختن 1 چیز نو برای آنها دشوار میباشد.
انجام تکالیف مدرسه مخصوصاً برای این کودکان سخت میباشد. آنها فراموش میکنند که 1 تکلیف را بنویسید یا کتاب یا دفترشان را در مدرسه مکان میگذارند. آنها فراموش میکنند که یکی از کتابها را به خانه ببرند و یا یک کتاب اشتباه را با خود میآورند. اگر عاقبت تکالیفشان را پایان کنند، پر از نادرست و پاک شدگی میباشد. انجام تکالیف خانه اغلب با ناامیدی برای والدین و فرزند همراه میباشد.
راهنمای تشخيصی و آماری اختلالهای روانی (DSM-IV-TR) این علائم بیتوجهی را به شرح ذیل نشان میدهد:
-اغلب با دیدن مناظر و صداهای نامربوط خیلی زود پریشان میشوند.
-اغلب در توجه به جزئیات ناتوان بوده و اشتباهات بیدقتی را انجام میدهند.
-به ندرت دستورالعملها را با دقت و کاملاً دنبال میکنند و اغلب مواردی همچون اسباب بازی، مداد، کتاب و ابزار مورد نیاز برای انجام 1 کار را گم یا فراموش میکنند.
-اغلب از 1 فعالیت تکمیل نشده به فعالیت دیگری میروند.
-كودكانی كه به بیشتر فعالی از نوع بی توجهی غالب مبتلا هستند، به ندرت تكانشی يا پرتحرک هستند، ولی در توجه نمودن، مشكلات قابل توجهی دارند. به پیشنهاد میرسد آنها رویاپرداز باشند، “در فضا به سر میبرند”، به راحتی گیج میشوند، حرکت بکند دارند و سست و بیحال هستند.
با این وجود کودک امکان دارد آهسته و بدون سر و صدا در جای خود بنشیند و حتی به پیشنهاد میرسد که دارد کارش را انجام میدهد، ولی به انجام کار و دستورالعملها توجه کاملی ندارد یا آنها را درک نمیکند.این کودکان از لحاظ تکانشگری و فعالیت بیشتر از حد در کلاس، در مدرسه یا در خانه مشکل قابل توجهی ندارند.
آنها امکان دارد در مقایسه با بیشتر فعالی از نوع تکانشگری، بهتر با کودکان دیگر یار شوند و کنار بیایند و شاید با همان مشکلات اجتماعی مختلفی که نوع ترکیبی از بیشتر فعالی با آن روبه رو میشوند، مواجه نشوند. بنابراین اغلب مشکلات آنها در مورد بیتوجهی نادیده گرفته میشود.
نوع ترکیبی بیشتر فعالی-تکانشی و بی توجه
این حالت شایع ترین نوع بیشتر فعالی میباشد. افراد مبتلا به این نوع ترکیبی بیشتر فعالی، علائم بیتوجهی و بیشتر فعالی را به طور همزمان دارند. این علائم شامل ناتوانی در توجه، تمایل به تکانشگری و میزان فعالیت بیشتر از حد متوسط میشوند.نوع بیشتر فعالی یا ADHD شما یا فرزندتان نحوه درمان آن را تعیین میکند. نوع بیشتر فعالی امکان دارد در مرور وقت تغییر کند؛ بنابراین نوع درمان هم میبایست تغییر بکند.
دلایل درست کردن اختلال کمتوجهی یا بیشتر فعالی
علت(ها) و عواملی که خطر ابتلا به ADHD را زیاد شدن میدهند ناشناخته هستند، ولی ژنتیک نقش مهمی در این زمینه ایفا میکند.
علاوه بر ژنتیک، سایر علل احتمالی و عوامل خطر عبارتند از:
آسیب مغزی
قرار گرفتن در معرض آلودگیهای محیطی (مانند سرب) در دوران بارداری یا در سنین پایین
مصرف الکل و تنباکو در دوران بارداری
زایمان زودرس
وزن کم هنگام تولد
تحقیقات، دیدگاههایی که بیشتر فعالی یا ADHD را ناشی از خوردن قند فراوان، تماشای بیشتر از حد تلویزیون، نحوه فرزندپروری یا عوامل اجتماعی و محیطی همچون فقر یا هرج و مرج خانوادگی، میدانند را مورد قبول نمیدانند. البته بسیاری از موارد، از جمله موارد بالا، میتوانند علائم بیشتر فعالی را زیاد شدن بدهند. ولی شواهد کافی وجود ندارد که نشان بدهند، این عوامل دلیل اصلی بیشتر فعالی هستند.
تشخیص
تشخیص در مورد این که آیا کودک مبتلا به بیشتر فعالی میباشد یا خیر، فرآیندی چند مرحلهای میباشد. هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص بیشتر فعالی وجود ندارد و بسیاری از مشکلات دیگر همچون اضطراب، افسردگی، مشکلات خواب و انواع خاصی از ناتوانیهای یادگیری میتوانند علائم مشابهی داشته باشند.
یکی از مراحل این فرآیند شامل انجام معاینه پزشکی، از جمله تستهای شنوایی و بینایی، برای رد سایر مشکلات با علائمی مشابه با بیشتر فعالی میباشد. تشخیص بیشتر فعالی معمولاً به تهیه 1 چک لیست از علائم، سابقه پزشکی کودک و خانواده او و هم نظرات معلمان کودک، امکان پذیر میباشد.
بیش فعالی در کودکان
درمان بیشتر فعالی
روشهای درمان بیشتر فعالی عبارتند از:
کاردرمانی بیشتر فعالی
اساساً کاردرمانی برای کسانی که با بیشتر فعالی یا ADHD دست و پنجه نرم میکنند؛ مفید میباشد. کاردرمانی به این افراد یاری میکند تا بتوانند به طور کامل در فعالیتها و موقعیتهای اجتماعی شرکت کنند. در کودکان مبتلا به ADHD، هم کاردرمانی میتواند به بهبود رفتار آنها، یادگیری و عملکرد در مدرسه، یاری بکند.
با وجود این که که کاردرمانی برای سایر شرایط سلامت روان مفید میباشد، شواهد محدودی از کاربرد آن در درمان بیشتر فعالی وجود دارد. در تحقیقی که در سال ۲۰۱۸ گونه گرفت، ۳۸ کودک ۹ تا ۱۵ ساله به مدت ۱۲ هفته تحت کاردرمانی قرار گرفته و شرایط آنها بررسی شد. پس از این مدت، کودکانی که در این گروه کاردرمانی قرار داشتند، پیشرفت بزرگی را در زمینه مدیریت وقت و برقراری روابط عمومی تجربه کردند.
مطالعه دیگری هم در سال ۲۰۲۰ روی ۲۳ زن گونه گرفت و این افراد به مدت ۷ هفته تحت کاردرمانی و هم کنترل قرار گرفتند. محققان دریافتند که در ۱۱ شرکت کننده که در گروه کاردرمانی بودند، علائم استرس و ADHD کاهش یافته و عملکرد و رضایت آنها را زیاد شدن یافته میباشد.3 سطح از مداخلات کاردرمانی وجود دارد که بسته به نیاز فرد امکان دارد به ترتیب یا به طور همزمان بکار برده شوند.
روشهای آماده سازی
اینها شامل تکنیکها و فعالیتهایی میباشد که فرد را برای شرکت در 1 فعالیت خاص آماده میکند.
فعالیتهای هدفمند
این فعالیتها به نفر یاری میکنند که مهارتهای خود را برای رسیدن به 1 هدف خاص بکار ببرند. طیف گستردهای از فعالیتها وجود دارند که تا حد زیادی میتوانند به فرد یاری کنند. انتخاب این فعالیتها به فرد بستگی دارد، ولی این فعالیتها میتوانند شامل برقراری ارتباطات، ورزش، کار داوطلبانه، باغبانی یا کارهای اجتماعی باشند.
مداخله مبتنی بر نوع فعالیت
مداخلات مبتنی بر نوع فعالیت شامل کارهایی میشود که به فرد یاری میکند تا بتواند شغل یا وظایفی که به عهده دارد را به خوبی انجام دهد. باز هم، این فعالیتها از فردی به فرد دیگر به طور قابل توجهی متفاوت میباشد، ولی برخی از این فعالیتها شامل تکمیل تکالیف مدرسه، پیروی از دستورالعملها یا لباس پوشیدن میباشد.
کاردرمانگر میتواند با مشاهده افراد، عملکرد آنها را بررسی بکند. کاردرمانی به این افراد یاری میکند که بهتر بتوانند خودشان را با کار و مسئولیتهایی که دارند وفق دهند و استقلال، کسب مهارت و خودکارآمدی را در خود زیاد شدن بدهند.
برخی از کاردرمانگران در وقتی که کودکان در مدرسه هستند با آنها کار میکنند. اینکار به کاردرمانگر یاری میکند تا نوع و میزان عملکرد کودک را در مدرسه و در ارتباط با بقیه بررسی کند. بعدا با بررسی شرایط میتوانند به کودک یاری کنند تا در فعالیتهای کلاس شرکت بکند و در گونه لزوم شرایط کلاس را به گونهای تغییر دهنده که مناسب با وضع کودک باشد.
درمان بیشفعالی در کودکان
برای کودکان مبتلا به بیش فعالی کمتر از ۶ سال، آموزش والدین در زمینه مدیریت رفتار به عنوان نخستین خط درمان، پیش از استفاده از دارو توصیه میشود. برای کودکان ۶ سال و بالاتر، توصیهها شامل دارو درمانی و رفتار درمانی به طور همزمان میشود. آموزش والدین در مدیریت رفتار برای کودکان تا ۱۲ سال شامل انواع دیگر رفتار درمانی و آموزش برای نوجوانان میشود.
مدارس هم می توانند بخشی از درمان باشند.برنامهی درمانی پسندیده برنامهای میباشد که بر روند بهبود کودک در اثر درمان، توجه داشته باشد تا بتواند در گونه لزوم روند درمان را تغییر دهد.
رفتار درمانی
بیشتر فعالی 9 تنها بر توانایی کودک در توجه نمودن یا نشستن در مدرسه تأثیر میگذارد، بلکه بر روابط با خانواده و سایر کودکان هم تأثیر میگذارد. کودکان مبتلا به ADHD اغلب رفتارهایی از خود نشان میدهند که میتواند برای دیگران زیاد مخرب باشد. رفتار درمانی 1 گزینه درمانی میباشد که میتواند به کاهش این رفتارها یاری بکند.
آغاز رفتار درمانی به محض تشخیص، اغلب مفید میباشد.اهداف رفتار درمانی یادگیری یا تقویت رفتارهای مثبت و حذف رفتارهای ناخواسته یا مشکل ساز است. رفتار درمانی برای بیشتر فعالی میتواند شامل مراحل ذیل باشد:
آموزش والدین در مدیریت رفتار
رفتار درمانی با کودکان
مداخلات رفتاری در کلاس درس
این رویکردها میتوانند به طور همزمان استفاده شوند. برای کودکانی که در برنامههای دوران کودکی شرکت میکنند، معمولاً اگر والدین و مربیان با یکدیگر برای یاری به کودک همکاری کنند، درمان زیاد موثرتر خواهد بود.
کودکان کمتر از ۶ سال
برای کودکان خردسال مبتلا به بیشتر فعالی، رفتار درمانی نخستین قدم مهم پیش از مصرف دارو میباشد، زیرا:آموزش به والدین در زمینه مدیریت رفتار، مهارتها و راهکارهایی را برای یاری به فرزندانشان، نشان میدهد.نشان داده شده میباشد که آموزش والدین در زمینه مدیریت رفتار و هم چنین درمان دارویی برای بیشتر فعالی در کودکان خردسال موثر میباشد.
کودکان خردسال نسبت به کودکان بزرگتر عوارض جانبی بیشتری از داروهای بیش فعالی را نشان میدهند.اثرات طولانی مدت داروهای ADHD بر کودکان خردسال به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته میباشد.
برای کودکان ۶ سال و بالاتر، چندین نوع رفتار درمانی موثر میباشد، از جمله:
آموزش والدین در مدیریت رفتار
مداخلات رفتاری در کلاس درس
مداخلاتی که بر رفتار تمرکز دارند
آموزش مهارتهای سازمانی
این رویکردها اغلب اگر با هم استفاده شوند، بسته به نیازهای کودک و خانواده، مؤثرتر هستند.
درمان دارویی بیشفعالی
دارو میتواند به کودکان یاری بکند تا علائم بیشتر فعالی خود را در زندگی روزمره مدیریت کنند و به آنها یاری بکند رفتارهایی را که سبب درست کردن مشکلات با خانواده، دوستان و در مدرسه میشود، کنترل کنند.
چندین نوع مختلف از داروها برای درمان ADHD در کودکان ذیل ۶ سال مورد تأیید FDA هستند:
محرکها شناختهشدهترین و پرمصرفترین داروهای بیشتر فعالی هستند. بین ۷۰ تا ۸۰ درصد از کودکان مبتلا به بیشتر فعالی هنگام مصرف این داروهای سریع الاثر، علائم بیشتر فعالی کمتری را نشان میدهند.داروهای غیر محرک برای درمان بیشتر فعالی تأیید شدند. این داروها به سرعت محرکها عمل نمیکنند، ولی اثر آنها میتواند تا ۲۴ ساعت باقی بماند.
داروها میتوانند بر کودکان تأثیر متفاوتی بگذارند و میتوانند عوارض جانبی همچون کاهش اشتها یا مشکلات خواب را درست کردن کنند. 1 کودک امکان دارد به 1 دارو پسندیده جواب دهد، ولی به داروی دیگر 9.پزشکان برای تجویز دارو امکان دارد نیاز به آزمایش داروها و دوزهای مختلف داشته باشند.
AAP توصیه میکند که پزشکان دوز دارو را برای یافتن تعادل متناسب بین فواید و عوارض جانبی، مشاهده و تنظیم کنند. والدین میبایست با دکتر همکاری کنند تا دارویی را بیابند که برای فرزندشان برترین کارایی دارد.
بیش فعالی در کودکان
درمان بیشتر فعالی در بزرگسالان
درمانهای استاندارد بیشتر فعالی در بزرگسالان معمولاً شامل دارو، آموزش، آموزش مهارتها و مشاوره روانشناختی میباشد. ترکیب این موارد اغلب موثرترین درمان میباشد. این درمانها میتوانند به مدیریت بسیاری از علائم بیشتر فعالی یاری کنند، ولی آن را درمان نمیکنند.
زندگی با اختلال کم توجهی بیشتر فعالی (ADHD)
اختلال کم توجهی میتواند انجام برخی فعالیتهای روزمره را مختل بکند.
والدین کودکان مبتلا به بیشتر فعالی
مراقبت از کودک مبتلا به بیشتر فعالی میتواند چالش برانگیز باشد، ولی مهم میباشد که به یاد داشته باشید که آنها نمیتوانند به رفتار خود مسلط باشند.برخی از فعالیتهای روزانه امکان دارد برای شما و فرزندتان دشوارتر باشد، از جمله:
خوابیدن فرزندتان در شب
آماده شدن به موقع برای مدرسه
گوش دادن و اجرای دستورالعملها
نظم و سازماندهی موارد مختلف
موقعیتهای اجتماعی
خريد كردن
بزرگسالان مبتلا به بیشتر فعالی امکان دارد مشکلات ذیل را تجربه کنند:
مشکل در سازماندهی و مدیریت زمان
مشکل در رعایت دستورالعملها
مشکل در تمرکز و تکمیل وظایف
مشکل در مقابله با استرس
احساس بیقراری یا بیحوصلگی
تکانشگری و ریسک پذیری
برخی از بزرگسالان هم امکان دارد مشکلاتی در روابط یا تعامل اجتماعی داشته باشند.
آیا بیشتر فعالی قابل پیشگیری است؟
هیچ راه شناخته شدهای برای جلوگیری از بیشتر فعالی وجود ندارد، اگرچه استفاده از الکل، سیگار یا سایر داروها در دوران بارداری امکان دارد خطر را زیاد شدن دهد. تشخیص زودهنگام و مداخله میتواند شدت علائم بیشتر فعالی را کاهش دهد.
آیا بیشتر فعالی نوعی اوتیسم است؟
اختلال طیف اوتیسم و بیشتر فعالی از چندین جهت با هم دارای ارتباط هستند. بیشتر فعالی در طیف اوتیسم نیست، ولی برخی از علائم مشابه را دارند و داشتن یکی از این شرایط شانس ابتلا به دیگری را زیاد شدن میدهد. کارشناسان طرز فکر خود را در مورد ارتباط اوتیسم و بیشتر فعالی تغییر دادهاند.
چه چیزی را میتوان با بیشتر فعالی اشتباه گرفت؟
شرایطی که میتوانند شبیه ADHD باشند:
اختلال 2 قطبی
اوتیسم
سطح قند خون پایین
اختلال پردازش حسی
اختلالات خواب
مشکلات شنوایی
رفتارهای بچگانه کودک
چرا یادگیری با وجود بیماری بیشتر فعالی سخت است؟
افراد مبتلا به بیشتر فعالی تمایل دارند که کمتر از حافظه خود استفاده کنند و در برقراری ارتباط بین خاطرات و مطلب ها دارای ارتباط بیش از بقیه افراد مشکل دارند.
بیشتر فعالی چطور بر رفتار کودک در مدرسه تأثیر میگذارد؟
بیشتر فعالی میتواند بر توانایی دانش آموز در تمرکز، توجه، گوش دادن یا سعی برای انجام تکالیف مدرسه تأثیر بگذارد. بیشتر فعالی هم چنین میتواند سبب درست کردن حس بیقراری در کودک شود و نظم کلاس را به هم بزند. کودکان مبتلا به بیشتر فعالی هم چنین امکان دارد دارای ناتوانیهای یادگیری باشند که سبب میشود در مدرسه با مشکل مواجه شوند.
چرا بیشتر فعالی دیر تشخیص داده میشود؟
تشخیص بیشتر فعالی در بزرگسالی هم امکان دارد اتفاق بیفتد، زیرا علائم در دوران کودکی پنهان میشوند. از آنجایی که کودکان به مدرسه میروند، علائم بیشتر فعالی میتواند پنهان بماند. در نتیجه این بیماری امکان دارد در آینده در اثر سختیهای درس خواندن در دانشگاه یا برقراری ارتباط با سایرین، علائم خود را بروز دهد.
کافئین چطور بر بیشتر فعالی تأثیر میگذارد؟
اثرات مصرف کافئین بر ADHD تا حد زیادی نامعلوم میباشد. زیرا محرکهایی مثل کافئین سبب آرامش در برخی از افراد شده و در برخی دیگر تنش و استرس بیشتری درست کردن میکنند. با این حالا، بسیاری از والدین و بزرگسالان مبتلا به بیشتر فعالی (و برخی از مطالعات) مصرف کم تا متوسط کافئین را به عنوان راهی برای یاری به زیاد شدن تمرکز و توجه گزارش میکنند.
آیا افراد مبتلا به بیشتر فعالی بیش احتمال دارد مواد مخدر مصرف کنند؟
کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) نسبت به سایر کودکان بیش احتمال دارد که سیگار بکشند، الکل بنوشند یا مواد مخدر مصرف کنند. این کودکان زودتر و بیش از سایر کودکان در خطر اعتیاد به الکل و سیگار هستند. هم چنین احتمال مصرف و اعتیاد به مواد مخدر در این افراد بیش از سایرین میباشد.
بیش فعالی در کودکان
اگر بیشتر فعالی را درمان نکنید چه اتفاقی میافتد؟
عواقب منفی بیشتر فعالی درمان نشده فراتر از ناتوانی در تمرکز میباشد. برخی از پیامدها میتوانند مسیر زندگی شما را تغییر بدهند. برای مثال، امکان دارد نتوانید روابط سالمی داشته باشید و تسلیم اضطراب و افسردگی بشوید، همه اینها به دلیل عدم درمان 1 وضعیت رفتاری درست کردن میشوند.
سرویس خواب کودک و نوجوان آپادانا
برای راحتی نوزاد ، کودک و نوجوان خود ، همچنین احساس آرامش و تمرکز برای آنها بایستی به کیفیت خواب و دکوراسیون اتاق آنها نیز اهمیت دهید سایت آپادانا کودک (معرفی و خرید سرویس خواب نوزاد ، سرویس خواب کودک ، سرویس خواب نوجوان دخترانه و پسرانه – سرویس سیسمونی – تخت خواب نوزاد) شما را در این امر یاری میکند .
مطالب مرتبط :
